شاید چهار سال بیشتر نداشت

به بدرقه ی رزمنده های جبهه می آمد.

یک بار محمد حسین همراه برادر بزرگش دنبال تشییع جنازه ی یک شهید رفته و سر از بهشت زهرا (ع) درآورده بودند.

آن زمان او هنوز مدرسه هم نمی رفت و برایمان عجیب بود که با چه برداشتی این همه راه را همراه تشییع کنندگان رفته.

عشق و علاقه به شهدا از همان زمان در دل این بچه جوانه زده بود

حتی نامگذاری اش

وقتی مادر محمدحسین او را باردار بودن ماجرای هفتم تیر پیش آمد.

همسرم به من پیشنهاد کرد اگر نوزادمان پسر بود نامش را به یاد شهید بهشتی، محمدحسین بگذاریم.

دو ماه و چند روز بعد هم محمدحسین به دنیا آمد.

پسرم نامش را از یک شهید گرفت و با  عشق و یاد شهدا زندگی کرد و عاقبت خودش نیز به شهادت رسید.

روای:پدر شهید مدافع‌حرم محمدحسین مرادی

@modafeonharem


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها